21화 : 자네…… 왜 우는 겐가?강경시험이 하루 앞으로 바싹

21화 : 자네…… 왜 우는 겐가?
강경시험이 하루 앞으로 바싹 다가왔다.
시험공부에 매진해도 시간이 부족할 상황이었건만.
“전하.......”
박숙의의 울음소리를 뒤로 한 채 라온은 숙의전을 나섰다. 희정당으로 향하는 라온의 걸음은 무거울 수밖에 없었다.
벌써 이틀 째, 희정당과 집복헌을 오가는 일을 반복하고 있던 터였다.
그러나 아무런 수확 없이 헛발품만 팔고있자니, 대체 이게 뭐하는 짓인가 하는 생각 도 들었다.
그리고 이쯤 하였으면 그만 지칠 만도 하시건만.
숙의마마께서는 지치지 않고 주상전하께서한을 보내고 있었다.
숙의마마의 서한에 대한 주상전하의 답신 역시 여전히 백지였다.
백지를 보내시는 주상전하의 마음일랑은 대체 어떤 것일까?
터덜터덜, 힘없이 걸음을 옮기던 라온은 희정당의 긴 담벼락 그늘에 쪼그리고 앉았다.
서늘한 가을바람이 귀밑 자분치를 흔들었다.
“어느새 바람이 이리 차가워졌네.”
긴 한숨과 함께 혼잣말을 중얼거리던 라온 은 담벼락에 등을 기댄 채 눈을 감았다.
가을볕에 온 몸이 느는해졌다.
볼을 어루만지는 나른한 온기에 절로 졸음이 쏟아진다.
감은 눈 속엔 울고 있는 숙의마마의 잔영이 어른거렸다.
그 잔영 위로 귤빛 소화꽃이 겹쳐 보였다.
단 하룻밤 임금의 승은을 입고 다시는 찾지 않는 님을 기다리다 죽어버린 궁녀처럼, 숙의마마께서도 그리 버림받은 것일까?
유한한 삶속에 사랑이란, 사람의 인연이란 , 어쩌면 실낱같이 허망한 것이리라. 그러나 그 허망한 것에 목숨을 걸고, 눈물을 흘리는 것이 여인이고, 사람이었다.
라온은 착잡한 마음에 쉽게 눈을 뜰 수가없었다.
울고 있는 숙의마마를 떠올리면 다시 몸을 움직여 주상전하가 계시는 희 정당으로 가야하지만, 가봐야 백지로 된 답신을 받을 것이 뻔하니.
‘어찌해야할까?’
집복헌의 무거운 분위기가 라온의 가슴을 억눌렀다.
왜 내관들이 하나같이 이 일을 하지 않으려 하는지 이해할 수 있었다.
힘들여 서신을 보내봤자 돌아오는 것은 빈백지이니.
부질없는 일을 하는 것 같은 생각이 들었다.
“하아.”
긴 한숨이 절로 나왔다.
바로 그때였다.
톡톡톡.
작은 새의 부리처럼 연약한 무언가가 라온의 어깨를 두드렸다.
“누구……?”
놀란 라온은 서둘러 눈을 떴다.
이윽고 그녀의 눈앞에 작고 조그마한 얼굴이 다가왔다.
조막만한 얼굴에 눈, 코, 입이 올망졸망 모여 있는 저 얼굴. 누구를 많이 닮았는데?
생각을 하며 라온은 흐릿한 눈을 서둘러 손등으로 비볐다.
그런 라온을 빤히 들여다보던 소녀가 불현 듯 라온의 손목을 잡아당겼다.
“왜?”
소녀의 느닷없는 행동에 라온은 의문을 터트렸다.
그러나 이내 소녀가 왜 그런 행동을 했는지 이해가 되었다.
‘여기서 뭐하는 것인가?’
작은 고사리 손이 라온의 손바닥에 글씨를 쓰기 시작했다.
말을 못 하는 건가?
고개를 외로 기울이는 라온의 손바닥에 소녀가 연달아 무언가를 썼다.
‘어마마마의 서한을 전하러 희정당에 가는 길이 아닌가? 예서 이러고 있으면 어마마마 의 서한은 언제 전하겠는가?’
어마마마의 서한?
잠시 머릿속에 물음표가 떠올랐다.
그러나 이내, 라온의 얼굴이 경직되었다.
올망졸망 모여 있는 저 이목구비.
수줍은 미소.
저 어린 소녀의 얼굴은 숙의 박씨를 그대로 빼다 박았다.
그러고 보니 숙의 박씨에게 열 살 남짓한 어린 딸이 하나 있다는 소리를 들었었는데.
숙의마마께서 낳으신 옹주께서는 어쩐 일인지 어릴 때부터 말이 어눌하여 좀처럼 전각 밖으로 나오지 않는다고 환관들끼리 속 달거리는 소리를 들은 적이 있었다.
그렇다면.......!
“옹주마마 이 시옵니까?”
라온은튕겨지듯 자리에서 벌떡 일어섰다.
라온의 갑작스런 행동에 영온옹주가 놀란 듯 뒤로 한 걸음 물러섰다.
그제야 자신이 무슨 행동을 했는지 깨달은 라온이 미안한 웃음을 얼굴에 떠올렸다.
“송구 하옵니다, 옹주마마. 너무 놀라서 ……”
서둘러 고개를 조아리는 라온을 보며 어린 옹주가 웃었다.
그러나 그 웃음이라는 것이 너무 여리고 힘이 없어, 금방이라도 사라질 듯 불안하기 그지없었다.
라온에게 영온옹주가 다시 손 글씨를 썼다.
‘어마마마께서 전하의 답신을 기다리고 있어’
“옹주마마.”
‘가서 주상전하께 어마마마의 서한을 전해 주게나.’
“하오나… ….”
‘나도 알고 있네. 똑같은 답신을 받을 것이 라는 것을.’
‘......’

結果 (馬拉地文) 1:

मंगळ 21? ...... आपण genga रडत का
. सु चाचणी पुढे लक्षपूर्वक एक दिवस आला
दोन तास उणीव परीक्षा परिस्थितीत विक्री होऊ Yieotgeonman.
"शुल्क ......."
एक परत baksuk च्या Raon केंद्रस्थानी आधी टाकलेले एक चर्चा आहे. huijeongdang जड भाग होते दिशेने. Raon तेज
दोन दिवस आधीच, तो होता आणि सन पुन्हा आणि huijeongdang आणि जुन्या jipbok.
पण itjani पण व्यर्थ balpum मी करत आहे नरक अर्ज अगदी विचार पडला नाही हंगामानंतर विक्री.
आणि या टप्प्यावर एकदा आपण पुरेसे Mando थकल्यासारखे जसे आपण there.But आहे.
Changshu मामा तो अथक प्रभु स्तंभ शुल्क खर्च करण्यात आला.
आधारस्तंभ शुल्क उत्तर चर्चा मामा अक्षरे देखील अजूनही रिक्त होते.
नाही स्तंभ शुल्क ilrangeun पर्यायी कोणत्याही रिकामी bonaesineun हृदय?
teodeol teodeol , Raon omgideon वेगवान असहायपणे लांब भिंतीवर उकिडवे बसणे बसला huijeongdang सावली.
थंड शरद ऋतूतील वारा gwimit jabunchi थरथरली.
"थंड येत jyeotne मग वारा."
एक उसासा डन् Raon अशा भिंत आहे स्वत: बोलत रस्त्यावर तक्रारी तर आडवा झालेला. आणि त्याचे डोळे बंद
पडणे या सर्व शरीर सूर्य प्रकाशाने होणारा त्वचेचा क्षोभ करावा लागत झाले.
हा विभाग sleepiness निवांत कळकळ, स्पर्श ओतणे घरी चेंडू नसावं.
soken डोळे बंद रडत चर्चा मामा प्रौढ अवशेष अडखळले.
gyulbit पचन फुले अध्यारोपित ghosting की पाहिले.
आपण फक्त वाईड राजा मृत्यू वाट पाहत रात्री गौरव दासीने मिळत नाही, जो पुढे जा नाही, म्हणून सोडून? चर्चा आई परिधान केला आहे
कदाचित तो एक मर्यादित जीवनात, प्रेम, ईराणी लोक अडकली, अगदी कमी व्यर्थ आहे. पण व्यर्थ आपले जीवन धोक्यात घातला आणि हिने मारतात, एक मनुष्य होता.
Raon सहज हृदय chakjaphan करण्यासाठी आपले डोळे उघडू शकले नाही
चर्चा मामा पुन्हा कोण स्तंभ शुल्क आहे महोत्सवी पक्ष जाण्यासाठी शरीर हलविले आठवण तर आक्रोश पण एक कोरा धनादेश प्रत्युत्तर प्राप्त करण्यासाठी ppeonhani जा.
"मी काय केले पाहिजे? '
heonui जड वातावरण आणि Raon अब्ज छातीत releasing jipbok.
असे का आतील नलिका ते एक असे करू इच्छित नाही समजू शकत.
bwatja पत्र परत त्रास रिक्त पांढरा कागद येत आहे काय.
मी व्यर्थ एक विचार.
"ha,"
विभाग लांब उसासा आले
होते.
toktoktok.
खांदा आणि Raon एक चापटी मारली एक लहान पक्षी पक्षाची चोच सारख्या नाजूक काहीतरी.
"कोण ... ...? "
Nolan Raon घाई त्याने डोळे उघडले.
लवकरच तिच्या समोर या लहान लहान गाठ पडली.
पुरेशी olmangjolmang चित्रपट निर्मिती गोळा करण्यासाठी की चेहरा, की चेहरा, डोळे, नाक आणि तोंड. मी कोणीतरी दिसत खूप?
विचार आणि Raon एक धूसर डोळे म्हणून शक्य तितक्या लवकर हात परत मध्ये ठेवले
Raon च्या मनगट कुलशेखरा धावचीत फार भडक अशा Raon मध्ये bulhyeon मुलगी bodeon आहेत होती.
"का?"
Raon मुली अचानक काम नाही चौकशी आहे स्फोट.
तथापि, अशा का व्यवहार समजण्यास आत मुलगी होता.
'तुम्ही येथे काय करीत आहात? "
थोडे फर्न हात Raon च्या पाम मध्ये पत्र लिहित सुरुवात केली.
आपण बोलू नाही?
Raon च्या पाम मध्ये त्याच्या डोक्यावर बाहेर द्या मुलगी सलग काहीतरी लिहिले.
पत्र लांबी उपदेश नाही आहे की, 'eomamama huijeongdang जाऊ की काय? yeseo आधी तेव्हा eomamama या अक्षरे असे करत असल्यास? '
eomamama पत्र?
एक क्षण माझ्या मनात. प्रश्न दिसते
पण सहसा, Raon चेहरा ताठ झाले.
मुद्रा olmangjolmang. जमले की
लाजाळू स्मित
तरुण मुलगी चर्चा चेहरा पार्क atda शब्दशः रात्री आणि टायरमधील हवा बाहेर घालवणे.
हे ऐकले eotneunde विचार एक तरुण मुलगी पेक्षा एक चर्चा पार्क दहा वर्ष थोडे अधिक येऊन
चर्चा मामा पासून कसा तरी eonul म्हणाला एक करडू dalgeori आहे बाहेर आपसात दुर्मिळ कोरतात न्यायालयातील महत्वाचे अधिकारी येत नाही तो ongju देव जन्म दिला होता आवाज होता.
त्यामुळे .......!
"मी तेव्हा मी काय करु मामा ongju?"
Raon उभे बाऊन्स jideut स्पॉट वर उडी मारली.
youngon उभा राहिला ongju Raon अचानक कारवाई आश्चर्य होती परत एक तेज उतरलो.
पाळली तो Raon खेद व्यक्त स्मित आपण चेहरा. ​​काम काय जाणवेल आहे आठवण
आई ongju, "Auld के. खूप आश्चर्य ...... "
Raon त्याच्या डोक्यावर joahrineun ठेवावी ongju एक तरुण घाई हसले.
पण यरीहोच्या शक्ती खूप हसतो नसता, हं कोणत्याही क्षणी नाहीसे चिंता दिसत नाही.
पुन्हा हस्ताक्षर ongju Raon youngon लिहिले.
" Eomamama तो शुल्क निर्णय वाट पाहत आहे,
"आणि इथं ongju,"
'जा आणि तिने मला चार्ज करण्यासाठी eomamama स्तंभ एक पत्र देतो.'
"haohna ..."
मी काय करू माहीत आहे ". उत्तर एकच आहे की. '
' ...... '